Deventer heeft een WijkJury
Deventer is de 10e stad in Nederland waar onder de hoede van moederorganisatie Female Economy van theatermaakster Adelheid Roosen een WijkJury is opgericht.
Een WijkJury wordt gevormd door een groep bewoners uit alle wijken van een stad met uiteenlopende culturele achtergronden en sterk variërende leeftijdsgroepen die nooit naar het theater gaan maar daar wel nieuwsgierig naar zijn.
“Ik heb zelf een licht verstandelijke beperking. Ik wil kijken of een voorstelling geschikt is voor mensen met een beperking"
Als WijkJury-lid bezoek je ongeveer 10 voorstellingen per jaar, ga je over thema's en keuzes in gesprek met de theatermakers, spreek je elkaar over belevingswerelden en kies je aan het eind van het seizoen een favoriet: de Keuze van de WijkJury. Naast zusterjury's in Amsterdam, Den Haag, Purmerend, Utrecht, Schiedam, Enschede, Amersfoort, Maastricht en Breda, staat nu ook Deventer in het rijtje!
Dit jaar komen de juryleden uit: Colmschate, De Worp, Rivierenwijk, Zandweerd, Schalkhaar en Voorstad.
De WijkJury Deventer wordt gedragen door de Deventer Schouwburg en MIMIK onder begeleiding van roedelchef Nikki Terberg en Female Economy. De WijkJury 2023-2024 wordt gevormd door Tanja, Yvonne, Anette, Vanessa, Marion, Ronald, Juul en Heidi.
“Sfeer te proeven en dit te delen met de kids en mijn omgeving.”
Leden gezocht voor Wijkjury Deventer 2024-2025
Lijkt het je ook interessant om deel uit te maken van de WijkJury Deventer? Of ken jij iemand die je dit gunt? Neem dan contact op met roedelchef Nikki Terberg via wijkjury@deventerschouwburg.nl / 06-23762360. Zij vertelt je graag meer over de WijkJury.
En ken je iemand die een goed netwerk heeft om dit uit te zetten, stuur deze oproep zeker door!
Dit is wat oud-juryleden zeggen over de WijkJury:
"De WijkJury heeft mijn culturele horizon verbreed"
"Leuk & leerzaam"
"Vermakelijk, verrijkend en verrassend"
Volg de WijkJury online @wijkjury
De Wijkjury Deventer beleefde afgelopen weekend een bijzondere primeur: de allereerste try-out van de bekroonde voorstelling COCK door Theater Oostpool. De Deventer Schouwburg was het podium voor dit unieke spektakel.
Voor aanvang van de voorstelling hadden we het voorrecht om CharLi (regisseur) en Sara Bouwman (educatiemaker) te ontmoeten. In een open gesprek gaven ze ons niet alleen de ruimte om vragen te stellen over het maakproces, maar ook om samen de diepere lagen van de voorstelling te verkennen.
Marion deelt haar indruk: "Een bijzondere avond. Ergens denk je dat een label of indeling in hokjes het leven duidelijker of makkelijker maakt, maar wat me vooral is bijgebleven, is dat het ook kan zorgen voor complexiteit en beperkingen.”
Heidi vertelt een paar dagen later: “ik had niet verwacht dat het toneelstuk de dagen daarna nog zoveel door mijn hoofd heen zou gaan en het decor was echt een bijdrage aan de ervaring”.
Vanessa benadrukt: “Praat met elkaar maar blijf eerlijk."
Juul reflecteert: "Een goed stuk met herkenbare karakters waarbij de vraag rijst: doet het ertoe op welk geslacht je valt?"
Ronald deelt zijn inzicht: "Dit stuk heeft mijn ogen geopend. Ik vond het een inspirerende voorstelling."
Tanja beschrijft de ervaring als "een caleidoscoop aan indrukken over gevoel. Het raakt en brengt iets los. Het was een mooie avond."
Yvonne schildert de voorstelling als "een verbale sneltrein, sarcastisch dan wel humorvol, waar flitsende scènes aan je voorbij denderen in een zoektocht naar identiteit."
Annette sluit af met haar woorden: "Een term die voor mij bij deze voorstelling hoort is 'Twijfel-liefde' en 'De liefde is van ons allemaal.'"
Een gedenkwaardige avond vol inzichten en emoties. Dank aan Theater Oostpool voor deze unieke ervaring!
“Ik vond het in één woord geweldig. Overdonderd door de uitvoering, het prachtige samenspel en samenzang en vooral de kracht van Suzan hoe ze deze voorstelling draagt. Bij de pauze moest ik echt even "wakker" worden en me realiseren dat ik niet in het Frankrijk van 60 jaar geleden was, maar toch echt in Deventer op een stoeltje in de schouwburg zat.
En ondanks het feit dat Piaf een allerminst gemakkelijk leven heeft gehad en uiteindelijk maar 47 is geworden ben ik en ik denk velen met mij ontzettend dankbaar en blij dat zij deze prachtige muzikale erfenis aan ons heeft nagelaten en deze heeft 60 jaar na haar dood nog niets aan kracht ingeleverd.”
“Er stond in de info “de voorstelling staat borg voor een verrassende avond”. Ik had dit als onderwerp gekozen hoe ik naar de voorstelling ging kijken. Hoe en waardoor ga ik verrast worden?
De eerste verrassing: Toen we de zaal binnenkwamen stonden 2 spelers al op het podium met elkaar zachtjes te praten en ze keken regelmatig naar de binnenkomende mensen. Wat zou hier de bedoeling van zijn? Vroeg ik me af. Ben ik na afloop vergeten te vragen. Met enkele mede wijkjuryleden hadden we het over hun kledingstijl ed. Geitenwollensokken en muts op, huispakjesachtig ed. We konden al een beetje gaan fantaseren. Verder was het toneel helemaal leeg, geen decor.
Ik vond het heel verrassend dat ze het huis via pantomime en andere lichaamstaal tot leven brachten. Daar heb ik wel van genoten. Ik zag het ook echt voor me. Het talige van de voorstelling had een functie (bombardement naar de kamersollicitant en de zaal wakker roepen). De plotselinge harde muziek vond ik wel schrikken. Daarna alert wanneer er weer harde muziek zou komen, niet fijn. Er was genoeg afwisseling tussen nonverbaal en verbaal, beweging en rust. Heel prettig
“Ik ging met gemengde gevoelens naar het stuk. Ik was begonnen met het luisteren van Goddank, het lied wat de Annie MG smidtprijs had gewonnen. Dit was kwa zang echt heel mooi, en de tekst was interessant. Door het kijken van de trailer had ik echt geen idee meer wat ik kon verwachten. Iemand die een boom speelt, mensen in gekke kostuums, een vreemde titel...waar gaat dit over???
De liedjes en muziek waren heel mooi. Qua tekst en algehele navolgbaarheid van het stuk was het erg vol. Ik had ook het idee dat iedereen na de voorstelling uitgeput was, er viel nog een hoop te verwerken! Het nagesprek zorgde er voor mij wel voor dat er puzzelstukjes op z'n plaats vielen, waardoor de voorstelling duidelijker werd.”
De boom vond ik goed gekozen, de boom die met alle winden meewaait. Het decor was ook prima, zo zit je direct in de voorstelling. Het was een komische voorstelling, vond ik, maar inderdaad wel een beetje bitter. Het gesprek vond ik verhelderend en prettig.”