dans

Club Guy & Roni Invites:

Barnaby Booth + Lunatics & Poets

Club Guy & Roni vraagt choreografen met wie het zich verwant voelt nieuw werk te maken. Dit vanuit de missie van het dansgezelschap om makers te ondersteunen, te begeleiden en hen bij een groter publiek onder de aandacht te brengen.

In deze double bill (twee voorstellingen op één avond) staan choreografen Barnaby Booth & het duo Lunatics & Poets (Anna Jacobs en Hanna van der Meer) centraal. Beiden hebben eerder werk gemaakt voor Club Guy & Roni.

Barnaby Booth is een bekroond choreograaf en lichtontwerper. Afgestudeerd aan de Northern School of Contemporary Dance en de Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD), won hij een aantal prijzen op het Stuttgart International Solo Festival en op het Gdanski festival tanca in Polen in 2017. Van daaruit voltooide hij wereldwijd succesvolle opdrachten, met name voor de English National Opera, en werd hij geassocieerd artiest van TRAK Dance Ensemble (Oostenrijk). Barnaby Booth maakte in 2023 de Paradehit ‘Like a Prayer’, waarover de Volkskrant schreef: “Choreograaf Barnaby Booth creëert enkele magistrale momenten in Like a Prayer, waarin hij intergenerationele trauma’s binnen families onderzoekt.”

Lunatics & Poets verbindt verschillende disciplines en initieert hiermee een diverse dialoog. Hun werk won al meerdere prijzen. Het duet I am a poem, there is no way out won er zelfs drie: de Club Guy & Roni partner award tijdens RIDCC (2018), de Golden Butterfly Award Dance Fest (2019) en de eerste prijs op Festival10Sentidos Valencia (2020). In ‘Postcards from a better place’  dat ze in 2022 voor Club Giuy & Roni Invites maakten belichten ze de donkere kant van de mens. Van ogenschijnlijk kinderspel tot aan openlijk geweld, het is de innerlijke duisternis die ons confronteert met onomkeerbare daden, schaamte en schuld. De voorstelling is een poëtisch portret van de schaduwzijde die ons tegelijk menselijk maakt. De Theaterkrant schreef erover: “Beeld, geluid en beweging vormen een fraai samengesmolten drie-eenheid die vanaf de openingsscène tot de laatste seconde intrigeert.”